موتورهای امروزی تحت فشار بیشتری هستند، بنابراین خودروسازان در سراسر جهان در حال توسعه درجه‌های ویسکوزیته پایین‌تر برای برآورده کردن الزامات سخت‌گیرانه‌تر مصرف سوخت هستند.
این منجر به افزایش قابل توجهی در استفاده از روغن موتور lf کاملاً مصنوعی در خودروهای جدیدتر، وانت‌ها، SUVها و وسایل نقلیه کاربردی می‌شود. منظور ما از اصطلاح “مصنوعی” چیست؟
این یک اصطلاح نسبتاً بد انتخاب شده است، زیرا به معنای مخالفت با “واقعی” است، که قطعاً در مورد روغن موتور صدق نمی کند. روغن های موتور مصنوعی از انواع روغن های پایه مصنوعی و افزودنی های عملکردی ساخته می شوند.
برخلاف روغن‌های معدنی، روغن‌های مصنوعی با مولکول‌هایی با شکل و اندازه یکنواخت مهندسی شده‌اند و برای عملکرد بهتر از روغن‌های معدنی بهینه شده‌اند.
این برای موتورهای اخیر مزایای زیادی دارد. روغن های مصنوعی به راحتی روغن های معدنی تجزیه نمی شوند، به این معنی که آنها موتور را برای مدت طولانی تری از اصطکاک بیش از حد محافظت می کنند که باعث سایش می شود.
روغن موتورهای مصنوعی همچنین در دماهای بیش از حد گرم یا سرد بهترین عملکرد را دارند. در هوای سرد، روغن های مصنوعی سریعتر از روغن های معدنی در تمام قسمت های حیاتی موتور جریان می یابند.
در دماهای بالاتر، روغن های مصنوعی پایداری اکسیداسیون بیشتری نسبت به روغن های معدنی نشان می دهند و به سرعت تبخیر نمی شوند و به محافظت بهتر و طولانی تر موتور کمک می کنند.
روغن‌های موتور کاملاً مصنوعی با توسعه فناوری‌های جدید موتور، از جمله توربوشارژرها و کاهش حجم موتور، اهمیت بیشتری پیدا کرده‌اند. روغن های مصنوعی عملکرد بهینه این فناوری های جدید موتور را تضمین می کنند.
به عنوان مثال، موتورهای توربوشارژ به صرفه جویی در مصرف سوخت کمک می کنند و در عین حال قدرت را حفظ می کنند، اما تأثیر بیشتری بر روغن موتور نسبت به موتورهای بدون توربوشارژر دارند.
خودروهای فعلی مجهز به توربوشارژر برای روانکاری توربوشفت با لایه نازکی از روغن به روغن موتور نیاز دارند. روغن همچنین باید در برابر چرخش محور مقاومت کند که می تواند به 200000 دور در دقیقه برسد.
روغن‌های فول سنتزی بهتر می‌توانند گرمای بالای تولید شده توسط موتورهای توربوشفت را تحمل کنند و تشکیل رسوب را کنترل کنند، که برای حفظ چرخش شفت و جریان مناسب روغن در تمام قطعات متحرک بسیار مهم است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.